نسل دوم توکن‌های غیرمثلی یا NFT 2.0 برای توصیف شکل جدیدی از ان اف تی ها به کار برده می شود. در واقع هدف NFT 2.0 این است که علاوه بر حفظ ویژگی های منحصر بفرد نسل اول NFTها، مزیت های بیشتری را به صاحبان این توکن‌ها ارائه دهند.
از مهم ترین ویژگی های NFTهای نسل دوم می توان به اتصال با سایر ان اف تی ها، قابلیت نگه داری سایر ان اف تی ها، ارتقا سریع و پوپایی اشاره کرد. اما ویژگی های اصلی این نوع توکن‌ها به شرح زیر است:
-
توسعه‌پذیری
برای اینکه یک NFT در دسته NFT 2.0 قرار بگیرد باید بتوان آن را به سایر توکن‌های غیرمثلی مرتبط کرد. یعنی:
- یک NFT بتواند به هر مجموعه داده دلخواهی دیگر متصل گردد.
- یک NFT قابلیت اتصال به NFT دیگر را داشته باشد.
- یک NFT بتواند توکن‌های غیرمثلی را درون خود نگه دارد.
-
قابلیت ارتقا
این خصوصیت باعث میگردد که NFT در آینده به‌روزرسانی گردد یعنی با نیازها و تکنولوژی جدید سازگار شود.
-
پویایی
این ویژگی به توکن‌های غیرمثلی ویژگی‌ای به‌جز وجود داشتن می‌دهد. در NFT 2.0 می‌توان دستور صادر کرد، توکن‌های غیرمثلی دیگر را تجهیز کرد، ظاهر آن‌ها را تغییر داد و خیلی کارهای دیگر که توسط سازنده یا مالک تعیین می‌شود.
زمانی که 3 ویژگی توسعه‌پذیری، قابلیت ارتقاء و پویایی در کنار یکدیگر قرار گیرند، NFTهایی وجود خواهد داشت که مشخصه‌هایی فراتر از آنچه مورد انتظار است دارند.
