KYC مخفف عبارت Know Your Custromer با مفهوم احراز هویت مشتری میباشد که به منظور جلوگیری از پولشویی و فعالیت‌های مجرمانه، بر طبق قوانین ضد پولشویی دولت‌ها تنظیم می‌شود. در ابتدا، این قوانین تنها برای موسسات مالی تنظیم می‌شدند اما امروزه برای موسسات غیرمالی نیز اعمال می شوند. KYC در صرافی‌های متمرکز رمزارزی نیز نقش مهمی داشته و تقریباً همه این صرافی‌ها برای احراز هویت مشتریان خود، روند KYC را طی میکنند.
در واقع KYC برای توصیف قوانینی به‌کار می‌رود که طبق آنها، ارائه‌دهنده خدمات یا همان فروشنده میبایست اطلاعات کامل و جامعی از از هویت مصرف‌کننده یا مشتری داشته باشد. این اطلاعات برای تأیید و احراز هویت کاربران استفاده می‌شود و در تراکنش‌های با حجم زیاد ضروری است. این روش اجازه می دهد که مؤسسات، صرافی‌ها و نهادهای مختلف توانایی شناخت مشتری خود را از راه دور داشته باشند و مطمئن شوند که مشتری دقیقا همان کسی است که ادعا می کند.
یک احراز هویت کامل در شرکت‌هایی که اصول KYC را انجام میدهند شامل اثبات هویت، موقعیت جغرافیایی مشتریان، مدارک شغلی آنها، الگوی فعالیت مالی مشتری بر اساس نوع تراکنش، ارزش دلاری، تعداد تراکنش ها و نیز دسته‌بندی کردن مشتریان بر اساس میزان ریسکشان میباشد.
آگاهی از دستورالعمل های مشتری خود یا شناختن مشتری خود (KYC) در خدمات مالی، مستلزم این است که متخصصان برای تأیید هویت، مناسب بودن و خطرات موجود در برقراری رابطه تجاری تلاش کنند. این روش ها در محدوده وسیع تری از سیاست ضد پولشویی (AML) یک بانک قرار می گیرند. بانک ها، بیمه ها، بستانکارهای صادراتی و سایر موسسات مالی به طور فزاینده ای از مشتریان می خواهند تا اطلاعات دقیق مربوط به آنها را ارائه دهند. در ابتدا ، این مقررات فقط به موسسات مالی اعمال می شد اما اکنون صنعت غیر مالی، فین تک، فروشندگان دارایی های مجازی و حتی سازمان های غیرانتفاعی موظف به تعهد هستند.
هدف از دستورالعمل های KYC جلوگیری از استفاده مشاغل توسط عناصر جنایی برای پولشویی است. رویه های مرتبط همچنین مشاغل را قادر می سازد مشتریان و معاملات مالی خود را بهتر درک کنند و به آنها کمک می کند تا خطرات خود را به روشی کاملاً قضاوت شده مدیریت کنند. امروزه اصول KYC در مورد بانک ها و همچنین مشاغل مختلف آنلاین اعمال می شود. آنها معمولاً سیاستهای KYC خود را با چهارعنصر اصلی زیر تنظیم می کنند:
- سیاست پذیرش مشتری؛
- رویه های شناسایی مشتری ؛
- نظارت بر معاملات؛ و
- مدیریت ریسک.
شرایط نظارتی سختگیرانه KYC را به عنوان روشی اجباری و اساسی برای موسسات مالی و همچنین موسسات غیر مالی تعیین می کند. KYC خطر تقلب را با شناسایی عناصر مشکوک در اوایل رابطه مشتری و تجارت، به حداقل می رساند. برای اهداف سیاست KYC ، مشتری / کاربر ممکن است به این صورت تعریف شود:
- شخص یا نهادی که یک حساب نگهداری می کند یا با نهاد گزارشگر رابطه تجاری دارد.
- شخصی که از طرف او حساب حفظ می شود (یعنی مالک ذی نفع)
- ذینفع معاملاتی را که توسط واسطه های حرفه ای مانند دلالان سهام ، حسابداران رسمی یا وکلا انجام می دهد ، طبق قانون مجاز است.
- هر شخص یا نهادی که با یک معامله مالی در ارتباط باشد که می تواند شهرت یا خطرات دیگری را برای بانک ایجاد کند، به عنوان مثال انتقال وجه یا صدور پیش نویس تقاضای با ارزش بالا به عنوان یک معامله واحد.
چه کسی انطباق با KYC را تنظیم می کند
مقررات KYC بر اساس کشور متفاوت است، اما همکاری بین المللی در مورد اطلاعات اولیه مورد نیاز وجود دارد. در ایالات متحده، قانون اسرار بانکی و قانون میهن پرستان ۲۰۰۱ اکثر فرآیندهای AML و KYC را که امروزه مشاهده می شود، ایجاد کردند. اتحادیه اروپا و کشورهای آسیا و اقیانوسیه مقررات خود را تدوین کرده اند، اما همپوشانی های زیادی با ایالات متحده وجود دارد. دستورالعمل ضد پولشویی اتحادیه اروپا (AMLD) و مقررات PSD2 چارچوب اصلی را برای کشورهای اتحادیه اروپا فراهم می کند. در سطح جهانی، گروه ویژه اقدام مالی (FATF) همکاری های چند ملیتی را در زمینه شرایط نظارتی هماهنگ می کند
چرا به KYC در کریپتو نیاز داریم
به دلیل ماهیت مستعار ارز دیجیتال، اغلب برای پولشویی وجوه غیرقانونی و فرار مالیاتی استفاده می شود. بهبود مقررات ارزهای دیجیتال شهرت آن را بهتر می کند و اطمینان حاصل می کند که مالیات در جایی که باید پرداخت شود. سه دلیل کلیدی وجود دارد که چرا چک های KYC در صنعت ارزهای دیجیتال مورد نیاز است:
تراکنش های بلاکچین برگشت‌ناپذیر هستند. اگر اشتباهی مرتکب شوید هیچ مدیری وجود ندارد که به شما کمک کند، به این معنی که وجوه را می‌توان دزدید یا جابه‌جا کرد و قابل بازیابی نیست.
کریپتوکارنسی نسبتاً ناشناس (مستعار) است. برای باز کردن کیف پول رمزنگاری نیازی به ارائه هیچ گونه اطلاعات شخصی ندارید.
مقررات هنوز در مورد مالیات و قانونی بودن کریپتو در بسیاری از کشورها نامشخص است.
اگرچه KYC زمان لازم برای راه‌اندازی یک حساب کاربری را افزایش می دهد، اما مزایای واضحی دارد. یک مشتری معمولی لزوما نمی تواند آنها را ببیند، اما KYC تأثیر قابل توجهی در حفظ وجوه شما و مبارزه با جرم و جنایت دارد.
مزایای KYC
مزایای KYC همه آشکار نیستند. با این حال، بسیار بیشتر از مبارزه با تقلب انجام می دهد و می تواند سیستم مالی را به طور کلی بهبود بخشد.
وام دهندگان می توانند با تعیین هویت و سابقه مالی مشتری، به راحتی ریسک خود را ارزیابی کنند. این فرآیند منجر به وام دهی مسئولانه تر و مدیریت ریسک می شود.
با سرقت هویت و انواع دیگر کلاهبرداری های مالی مبارزه می کند.
خطر وقوع پولشویی را در وهله اول به عنوان یک اقدام پیشگیرانه کاهش می دهد.
اعتماد، امنیت و پاسخگویی ارائه دهندگان خدمات مالی را بهبود می بخشد. این شهرت بر صنعت مالی به عنوان یک کل اثر ضربه‌ای دارد و می‌تواند سرمایه‌گذاری را تشویق کند.
KYC و عدم تمرکز
ارزهای دیجیتال از ابتدا بر تمرکززدایی و رهایی از واسطه ها متمرکز بوده اند. همانطور که گفته شد، هر کسی می تواند بدون نیاز به ارائه جزئیات در مورد خود ، یک کیف پول بسازد و رمزنگاری را نگه دارد. با این حال، دقیقاً به همین دلایل، رمزارز به یک روش محبوب برای پولشویی تبدیل شده است.
دولت‌ها و تنظیم‌کننده‌ها معمولاً از صرافی‌ها می‌خواهند تا بررسی‌های KYC را روی مشتریان خود انجام دهند. در حالی که اجرای KYC اجباری برای کیف پول های کریپتو بسیار دشوار است، خدماتی که فیات را به کریپتو مبادله می کنند مناسب تر هستند. برخی از سرمایه گذاران به صورت سفته بازی به ارزهای دیجیتال علاقه مند هستند و برخی دیگر به طور فعال تری از ارزش های اصلی و مفید بودن آنها قدردانی می کنند.
استدلال علیه KYC
KYC مزایای آشکار خود را دارد، اما هنوز برای برخی از منتقدان بحث برانگیز است. استدلال علیه KYC به دلیل تاریخچه و پیشینه آن در دنیای ارزهای دیجیتال رایج تر است.
به طور معمول، بیشتر انتقادات آن ناشی از مسائل مربوط به حریم خصوصی و هزینه است:
انجام بررسی های KYC دارای هزینه اضافی است که اغلب از طریق کارمزد به مشتری منتقل می شود.
برخی از افراد مدارک مورد نیاز برای چک های KYC را ندارند یا شاید آدرس ثابتی ندارند. این امر دسترسی آنها به برخی خدمات مالی را دشوار می کند.
ارائه دهندگان خدمات مالی غیرمسئول ممکن است امنیت داده ها را نداشته باشند و هک می تواند منجر به سرقت داده های خصوصی شما شود.
برخی استدلال می کنند که این برخلاف تمرکززدایی ارزهای دیجیتال است.
صرافی‌های رمزارز چگونه KYC را انجام میدهند؟
یکی از اجزای اصلی و سیاست موثر AML ،KYC است. اگرچه ممکن است KYC برای همه صرافی‌های فقط رمزنگاری اجباری نباشد، این فرآیندها باید برای مدیریت ریسک پولشویی و تامین مالی فعالیت‌های غیرقانونی اجرا شوند. در حالی که اکثر صرافی‌های محبوب در حال حاضر رویه‌های KYC را اجرا میکنند، برخی صرافی‌ها و کیف پول‌ها همچنان آن را اجرا نمی‌کنند که با دانستن KYC چیست تمایل بیشتری به اجرای آن خواهند داشت.
پس از پی بردن به اینکه KYC چیست و جهت تکمیل فرآیندهای تبادل KYC، کاربران باید PII را ارسال کنند که معمولاً شامل نام کامل، تاریخ تولد، آدرس، شماره تامین اجتماعی و شماره تلفن یا آدرس‌ایمیل آنهاست.
کاربران همچنین باید مدارک رسمی را ارسال کنند. این مدارک در پلتفرم‌های مختلف، متفاوت است؛ با برداشت‌های بزرگتر اغلب کاربران باید اسناد بیشتری را ارسال کنند. به طور کلی، مدارک شناسایی دولتی با عکس، مانند گذرنامه، گواهینامه رانندگی، شناسه نظامی و غیره و همچنین مدرک نشانی مورد نیاز است.
KYC اعتماد و شفافیت را با مشتریان ایجاد می‌کند
برای اینکه ارزهای دیجیتال به سطح پذیرش انبوه برسند و بازار سنتی را بگیرند، باید اعتماد وجود داشته باشد. از آنجایی که ارزهای مجازی و صرافی‌ها سابقه هک دارند، اعتماد مشتریان جدید به ارزهای دیجیتال سخت جلب می‌شود. برای اینکه صرافی‌ها کار کنند، مردم نیاز به معامله کوین دارند و برای معامله کوین، مشتریان باید اعتماد کنند که پولشان امن است.
با اجرای رویه‌های KYC، صرافی‌ها می‌توانند قابل اعتماد بودن را به کاربران جدید نشان دهند. سیستم‌های تأیید هویت نه تنها به صرافی‌ها کمک می‌کند تا بدانند چه کسی از خدمات آنها استفاده می‌کند، مجرمان را از مشتریان قانونی جدا می‌کند، بلکه باعث ایجاد مشتریان قابل اعتماد نیز می‌شود.
برای یک متقاضی جدید، دانستن اینکه اقدامات KYC در حال انجام است به او کمک می‌کند تا بداند که مجرمان به صرافی دسترسی ندارند. این امر به ویژه برای مبادلات همتا به همتا که در آن کاربران با یکدیگر تجارت میکنند، مهم است.
صرافی‌ها و کیف‌پول‌های ارزهای دیجیتال، جایگزین مناسبی برای خدمات عادی بانکی هستند. برای نزدیک به ۲ میلیارد نفر در جهان بدون بانک، صرافی‌های رمزنگاری امکان دسترسی به خدماتی را فراهم میکنند که قبلاً غیرقابل دسترسی هستند. با این حال، بدون AML و KYC موثر، صرافی‌ها نمی‌توانند به این بازار بزرگ دسترسی داشته باشند، زیرا این مشتریان بالقوه نسبت به امنیت پول خود احساس ناراحتی میکنند.
صرافی رمزارز تجارت واقع در تورنتو کانادا، ارائه دهنده کلیه خدمات خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال میباشد.
